بسم رب الشهداء و الصدیقین
14 حدیث عترت

پیامبر(صلی الله وعلیه وآله وسلم) : برترین و پر فضیلت ترین جهاد امت من انتظار فرج است.

امام علی(علیه السلام) : سلامتی ده بخش است نه بخش آن در سکوت به جز ذکر خداونداست و یک بخش در ترک همنشینی نادانان و فرومایگانند.

حضرت زهرا(سلام الله علیها) : خوشرویی در چهره مؤمن بهشت را برای او واجب می کند، و خوشرویی در چهره معاند دشمن ، انسان را از عذاب جهنم حفظ میکند.

امام حسن(علیه السلام) : هرکس همواره به مسجد رفت و آمد کند به یکی از این هشت چیز میرسد؛ نشانه ای محکم،برادری فایده رسان، علمی بیش از حد، رحمتی مورد انتظار، کلمه ای که او را به راه راست هدایت میکند یا از تباهی بازش میدارد و ترک کردن گناه از روی شرم یا ترس.

امام حسین(علیه السلام) :تو را ار آنچه عذر خواهی در بر دارد بر حذر می دارم پس مسلمأ مومن نه بدی و اشتباهی می کند و نه پوزش می طلبد، و منافق هر روز بدی می کند و عذر خواهی میکند.

امام سجاد(علیه السلام) :از دروغ گفتن ، چه کوچک و چه بزرگ، چه جدی و چه شوخی بپرهیز پس همانا انسان اگر دروغ کوچک بگوید بر دروغ گفتن بزرگ جرأت پیدا می کند.

امام  باقر(علیه السلام) : هر کس زبانش راست بگوید عملش پاکیزه شود و هر کس نیتش نیکو شود روزی اش افزون شود، و هر کس با خانواده اش خوشرفتار شود بر عمرش افزوده شود.

امام صادق(علیه السلام) : در پاسخ به سوال مردی که از ایشان درخواست عملی را که با آن بتواند به خیر دنیا و آخرت برسد وطولانی هم نباشد فرمودند: دروغ نگو.

امام کاظم(علیه السلام) : مومن مانند دو کفه ترازوست،هرچه ایمانش بیشتر باشد بلایش بیشتر می شود .

امام رضا(علیه السلام) : عبادت زیاد به نماز خواندن و روزه گرفتن نیست بدون شک عبادت زیاد فکر کردن زیاد در کار خداست (نه ذاتش).

امام جواد(علیه السلام) :  به تأخیر انداختن توبه خود فریبی است و امروز و فردا کردن بسیار ، باعث سرگردانی است ، و عذر تراشی برای خدا هلاکت آور است و اصرار بر گناه آسوده خاطر بودن از مکر خداست و از مکر خدا ایمن نیستند مگر کسانی که زیانکارند.

امام هادی(علیه السلام) : هر کس خودش را بی ارزش شمارد از شرش ایمن مباش.

امام حسن عسکری(علیه السلام) : کسی که در طهارتش  (وضو ،غسل ) زیاده روی کند مثل کسی است که آنرا باطل کرده است.

امام زمان(عجل الله تعالی فرجه)آن کسی که نماز صبح را عمدأ به تأخیر بیاندازد تا موقعی که ستارگان ناپدید شوند ملعون و نفرین شده است.

منبع : کتاب تحف العقول (ابو محمد الحسن الحرانی)